Ξέρετε ότι .. . … η «αόρατη» ζάχαρη ξεπερνάει το 65% της ζάχαρης που καταναλώνουμε ημερησίως;

Τα «αόρατα» σάκχαρα

Κι ενώ προσθέτουμε μόνο ένα κουταλάκι του γλυκού ζάχαρη στον καφέ και έχουμε σχεδόν απαρνηθεί τα γλυκά και τις σοκολάτες, από τη μια ο δείκτης της ζυγαριάς μας δεν κατεβαίνει και από την άλλη η τερηδόνα εμφανίζεται απειλητική. Με μια προσεκτικότερη έρευνα των αιτιών Θα οδηγηθούμε στα «αόρατα σάκχαρα. σ αυτά δηλαδή που λαμβάνουμε καθημερινά -και μάλιστα σε μεγάλες ποσότητες- χωρίς καν να το υποψιαστούμε. Πρόκειται για συστατικά που προστίθενται στα τρόφιμα κατά τη διάρκεια της επεξεργασίας τους. Ρίχνοντας μια ματιά στις ετικέτες των προϊόντων Θα τα εντοπίσουμε, κυρίως με τις ονομασίες δεξτρόζη,σιρόπι καλαμποκιού υψηλής περιεκτικότητας σε φρουκτόζη,λακτόζη,γαλακτόζη,γλυκόζη,μέλι,βύνη,μελάσα και σουκρρόζη.
Σε κάποιες περιπτώσεις… … αναγράφονται τα ποσοστό Περιεκτικότητας των «αόρατων» σακχάρων στις ετικέτες των προϊόντων. ο κανόνας είναι πως όσο πιο ψηλά στη λίστα των συστατικών ενός προϊόντος βρίσκετε κάποιο από τα αναφερθέντα τόσο υψηλότερη είναι η περιεκτικότητα του σε αυτό.

Υπάρχει «κρυφή ζάχαρη». σε φυσικά προϊόντα;

Θεωρητικά, τα σάκχαρα των φρούτων και το άμυλο των ζυμαρικών, του ρυζιού ή της πατάτας δεν ‘περιλαμβάνονται στα «αόρατα» σάκχαρα. Το ίδιο ισχύει και για τη γαλακτόζη του γάλακτος. Το κακό είναι ότι παραμένουν ακίνδυνα μόνο όσο βρίσκονται μακριά από το στόμα μας. Από τη στιγμή που Θα.επιλέξουμε να τα καταναλώσουμε, Θέτουμε σε κίνδυνο την στοματική μας υγεία. Αυτό συμβαίνει γιατί τα μεν σάκχαρα των φρούτων συμβάλλουν στην παραγωγή επιβλαβών για τα δόντια οξέων, ενώ το άμυλο διασπάται σε σάκχαρα. Αυτός είναι και ο λόγος που οι φυσικές αυτές ουσίες συνυπολογίζονται στους εχθρούς της στοματικής μας υγείας.

Συνεχής απειλή για τα δόντια

Μπορεί λοιπόν ένα ποτήρι γάλα ή ένα μήλο ή ένα μικρό σάντουιτς με τυρί να είναι απόλυτα αποδεκτά και υγιεινά σνακ για τη γραμμή μας, ωστόσο απειλούν σημαντικά την υγεία των δοντιών μας. Καθώς μέσα στο στόμα μας μετατρέπονται σε σάκχαρα, δίνουν τη «δυνατότητα» στα βακτήρια του στόματος να παράγουν οξέα. Αυτά με τη σειρά τους διατηρούν το ρΗ της στοματικής κοιλότητας χαμηλό, φθείρεται το σμάλτο των δοντιών και έτσι ευνοείται ιδιαίτερα η ανάπτυξη της τερηδόνας. Μόνος τρόπος πρόληψης και αντιμετώπισης του προβλήματος αυτού είναι σε κάθε περίπτωση το συχνό και επιμελές βούρτσισμα των δοντιών μας.